Legiony Mefista prowadzone są przez Legiony Mefista prowadzone są przez nienawiść do wszystkich żyjących istot, a zwłaszcza tych, które posiadają czyste serce. Do jego sługusów zaliczają się zarówno chodzące trupy, które bezustannie szukają zemsty na wszystkim co żywe, jak i również chordy, demonicznych i zepsutych kreatur, których poskręcane kończyny i zdeformowane ciała, pozostawiają je w wiecznej agonii i wściekłości.

"Jestem Dniem Wczorajszym. Mam moc narodzenia się ponownie. Jestem boska duszą, która stworzyła bogów, a mieszkańców podziemi karmi martwymi bytami, jestem całą śmiercią i całym niebem. Cześć Ci święty panie, który stoisz w centrum ziemi. Jesteś Mną, a Ja jestem Tobą!"

- Egipska Księga Zmarłych

Są to, szkieletowe pozostałości po wojownikach, którzy albo zginęli w jakieś mrocznej wyprawie, lub zostali zdradzeni przez tych, którym najbardziej ufali. Teraz ożywione przez nienaturalne siły, oddziały Przeklętych, bezustannie, poszukują nowych rekrutów, by dołączyli do ich szeregów. Jeśli nasze największe obawy okażą się prawdą szkieletowi wojownicy nękający Tristam mogą być zdemoralizowanymi pozostałościami prawych mnichów Horadrim złożonych do wiecznego snu w katakumbach pod kościołem. Tylko niesamowite zło mogło naruszyć spokój tych eremitów.

Na szkielety zazwyczaj możemy natrafić w miejscach, gdzie spoczywają umarli, lub na terenach wielkich bitew. Pomimo iż fizycznie są kruche, to ich liczebność nie jest wybrakowana a ich przeklęte dusze płoną pożądaniem każdej ilości świeżej krwi. W połączeniu z ich bezmyślna wściekłością, stają się niebezpiecznym przeciwnikiem.

Zombie przepełnione są robactwem i smrodem rozkładu. Powstały, ze zwłok ludzi, którzy zostali straceni, za zdeprawowane i zwyrodniałe zbrodnie popełnione przeciw niewinnym. Kieruje nimi zarówno nienawiść, która pochłonęła ich za życia jak i nienasycone pragnienie ciała żyjących istot.

Są mocne i posiadające "piekielną" wytrzymałość, co czyni Zombie oraz każdy ich rodzaj, trudnymi w potyczce. Na szczęście te nieumarłe sługi nie posiadają rozumu i ruchliwości, co może zostać użyte przeciw nim.

Nawet Serafini nie są odporni na zgubny wpływ Mrocznych Panów. Był taki jeden anioł - Inarius, dumny ze swego piękna, głośno przechwalał się swą czystością i zasługami. Jednak jego myśli stały się tak posępne, iż zaczął wierzyć w swoja wyższość, zarówno nad Aniołami jak i Demonami, przez co opuścił Wysokie Niebiosa, by stworzyć własne królestwo. Zbudował wielką Katedrę z odbijającego szkła i kryształu, dzięki czemu zdobył wielu zwolenników, przyciągniętych przez jego boski urok i bogactwo. Pewnego razu Inarius zebrał wielka armię, by stanowczo udowodnić swą potęgę.

Inarius najpierw najechał na piekielną świątynie ofiarowanąj kultowi Mefista, lecz była to straszliwa pomyłka, gdyż przecenił swe umiejętności. Armie Inariusa wtargnęły do świątyni I wyrżnęły mrocznych mnichów, którzy tam bytowali. Piekielna Trójca traktowała pyszałkowatego anioła jako zwykłą niedogodność i rozrywkę, lecz to było zniewagą której nie mogli już znieść.

Podobno sam Mefisto ukazał się w Katedrze Inariusa. Całą budowlę i okoliczne tereny obrócił w wypalone zgliszcza. Pan Nienawiści uwięził dumnego archanioła oraz jego zwolenników. Związał Inariusa wielkimi łańcuchami i powoli zerwał skrzydła z pleców anioła. Za pomocą wielkich kolczastych haków zdarł jego promienną skórę i oszpecił twarz swoją potworna mocą Wielu zwolenników Inariusa zostało podanych jako podarunki dla Baala i Diablo, reszta została uformowana tak, aby pasowała do spuchniętego wizerunku okaleczonego anioła. Powiadają, że Inarius do dzisiejszego dnia jest uwięziony w Piekle, wewnątrz komnaty luster. Z jego twarzy zerwano powieki, by przez całą wieczność przyglądał się swej zdeformowanej postaci. Jego niefortunni zwolennicy służą teraz jako nadzorcy Piekła, taking the anguish of their lost glory out upon the bodies of others.

Te groteskowe demony posiadają znaczną krzepkość, ukrytą pod warstwą zwiotczałego tłuszczu. Nie lekceważ ich siły lub inteligencji I nie radzę walczyć z nimi w zwarciu. Lepszym rozwiązaniem będzie walczyć z nimi przy użyciu broni dalekosiężnej, lub za pomocą magii.

Podczas Wielkiego Konfliktu toczono straszne bitwy zarówno w Wysokich Niebiosach jak i Płonącym Piekle. Często obie strony przenosiły konflikt w głąb królestw swych wrogów. Podczas pewnej epickiej bitwy toczonej wewnątrz płomienistej groty Mefista grupa bohaterskich wojowników Serafinów przepuściła atak na samego Pana Nienawiści. Jeden z tych anielskich żołnierzy przypuścił odważny atak i zadał mu dziki cios, który go zranił i na ziemię upadło kilka kropel plugawej krwi Mefista. Każda spadająca kropla przepalała skorupę piekła tworząc potężne demony uformowane z płynnej skały. Demony te prędko powstały by wspomagać swego mistrza. siły światła i rozpędziły je strumieniami wyrzucanej lawy, które wypalały ciała i kości z siłą Płonących Piekieł. Straty jakie zadały Magmowe Demony były olbrzymie.

Legiony Baala dążą do zniweczenia wszechświata. Walczą o ostateczni nieład i zniszczenie. W tym celu niszczą wszystko co stanie im przed oczami. Porządek jest dla nich czymś odrażającym, gdyż one przejawiają potęgę chaosu.

O różo tej sztuki spaczonej, niewidzialny robaku, który lata nocą pośród wyjącej burzy. Czyż znalazłeś swe łoże szkarłatnej miłości i czyż mroczne sekrety miłości twego życia to zniszczą.

- William Blake

Gromady tych diablikowatych potworków, znane są z tego, że przychodzą w nocy i w parę chwil potrafią roznieść uśpiona wioskę. Te stworzenia o niskim wzroście i małpim wyglądzie, posiadają zadziewającą silę i nienaturalna zwinność. Poza zabijaniem, podobną przyjemność sprawia im jedynie rozmnażanie, tak więc spodziewaj się zastać je raczej w dużych ilościach.

Niewielkie rozmiary tych diabełków czyni, iż są bardzo tchórzliwe, przez co ich strach może być wykorzystany przeciwko im samym. Te stworzenia zazwyczaj atakują pod osłoną mroku, w tak dużej liczbie, jak to tylko możliwe. Jeżeli zobaczą, że mają do czynienia z silnym przeciwnikiem, który łatwo radzi sobie z ich współplemieńcami, uciekają i próbują się przegrupować. W takiej sytuacji nigdy nie odwracaj się do nich plecami, ponieważ ich żądza niszczenia w końcu pokona ich przezorność przez co spróbują zaatakować ponownie.

Porucznicy Baala są dziećmi siły, wytrzymałości i sprytu. Demony te nieustannie szkolą się w wojennej sztuce, ponieważ walka jest ich chlebem a krew niewiniątek ich wodą. Występuje kilka "klanów" do których przynależą Ludzie Kozły a każdemu z nich posiada inny dar ofiarowany przez swego Mrocznego Pana. Wierzy się, że otrzymali oni swoje moce dzięki toczonym w piekle ku rozrywce Trojga Braci. Nie oczekuj jednak, że w świecie śmiertelnych walczyli miedzy sobą - znacznie bardziej wolą dokonywać rzezi niewiniątek.

Jak większość pomiotów Baala, te bestialskie Kozły są niewiarygodnie silne i zwinne. W szczególności należy uważać na Łuczników, gdyż słyną ze swej celności i potęgi swych Ogromnych Łuków. Są bardzo szybcy i mogą próbować początkowo unikać nieprzyjaciela, potem zaś nieoczekiwanie zaatakować z różnych stron.

Po bardzo zaciętej bitwie, Baal wraz ze swymi Braćmi świętował, obchodząc odrażającą uroczystość krwi, ludzkiego ciała oraz innych Piekielnych rozkoszy. Bestia Acerbus jest potomkiem psowatych stworzeń, które egzystują poprzez żywienie się pozostałościami po tych koszmarnych uroczystościach. Różnorodność spożytych przez nie odpadków oraz bezpośrednia bliskość Pana Zniszczenia spowodowały spaczenie i wykręcenie wnętrzności, tych Ogarów Piekieł. Ten diaboliczny gatunek posiada zdolność plucia żrącą substancją wypluwając ją na sporą odległość. Grupy tych przerażających stworzeń, potrafią siać szczególne spustoszenie, jako że poznano, iż ich jad potrafi przeżreć najsilniejszy pancerz i zatruć najbardziej zdrowego wojownika.

Miej się na baczności, gdy znajdziesz się w legowisku tych Bestii. Ich jad przez dłuższy okres czasu zachowuje swe właściwości i wszędzie można znaleźć kałuże wypełnione tą substancją. Jeżeli bestia zostanie zabita, jej wewnętrzne toksyny przeżerają martwe ciało i tworzą śmiertelna pułapkę dla tych, którzy nią nadepną.

Używane jako żywe maszyny oblężnicze, są licznymi potomkami tych potężnych potworów, które łamały linie obrony Serafinów pozostawiając po sobie jedynie śmierć i ruiny. Ich czaszka i pojedynczy róg znajdujący się na nosie Demona są niesłychanie wytrzymałe. Horned Demons zazwyczaj wyczekują aż na ich drodze nie znajdzie się żadna przeszkoda, po czym z niezwykłą prędkością. szarżują na swoją ofiarę. Wystrzegaj się tej początkowej szarży! Najlepiej walcz z tymi kreaturami ciasnych pomieszczeniach lub przy pomocy magii.

Wykorzystując jako swoja najpotężniejszą broń iluzję i strach, słudzy Diablo są przerażającymi przeciwnikami. Zazwyczaj czekają aż ich oponent okaże chwile słabości, by później go zaatakować Są równie niebezpieczni w ciemnościach jak i twoich snach, są lękami człowieka które dzięki woli Diablo przybrały cielesną postać. Te koszmary czają się na krawędzi percepcji śmiertelnika od chwili kiedy wezmą swój pierwszy oddech aż do momentu aż wezmą swój ostatni dech.

Dziwaczne i przeraźliwe. Wsączyło strach do uszu, które słyszały to pomimo murów sali, straszliwy lament wroga Bożego, jego pieśń chorego zwycięstwa, szloch potępionego i opłakującego swój ból.

-Beowulf

Niektórzy ludzie są tak spragnieni władzy i wiedzy, że gotowi są poświęcić swą ludzkość dla Panów Piekła w zamian za otrzymanie tych darów, które nieuchronnie obrócą się przeciw nim samym. Była jedna taka grupa, mroczny krąg czarodziei, postanowili posiąść w swoje ręce moc tworzenia i w magiczny sposób stworzyli rasę istot, które miały im służyć i być posłańcami Dzięki piekielnych zdolnością nabytym w tym tajemniczym pakcie, stworzyli małe uskrzydlone nietoperzowate diabliki, które jak im się wydawało miały miały być używane do wykonywania czynności zbyt trywialnych. Każdy z czarowników stworzył istotę, która odzwierciedlała jego magiczną specjalizację. Stworzone w ten sposób istoty, były małe, zwinne i niezwykle sprytne.

Początkowo ci zepsuci czarnoksiężnicy radowali się z sukcesu ich eksperymentu, lecz niebawem zauważyli, iż Alae nie służył im tak lojalnie jak by tego chcieli. Stworzenia zaczęły potajemnie żywić się esencją swych mistrzów, osłabiając ich a nawet zabijając. Magowie próbowali zniszczyć stworzone przez siebie istoty, lecz one zrzeszyły się do walki przeciw nim. Skrzydlate Diabełki potajemnie rozmnażały się poza obszarem zamieszkiwanym przez czarowników. W wielkiej gromadzie zaatakowały i zabiły swych byłych panów. Do dzisiejszego dnia potomkowie tych stworzeń terroryzują okolicę.

Nie lekceważ tych plugawych demonów. Fizycznie są słabi, lecz w grupie bardzo szybcy. Wiele z nich posiada nadnaturalne zdolności odzwierciedlające potęgę swych stwórców. Potwory te, również korzystają ze swych ostrych jak brzytwa szponów i haczykowatych skrzydeł, aby zerwać ciało z twarzy swych ofiar.

Maleficus Vorax są najmniej liczną grupą demonicznych potworów, które żywią się padliną - głównie pozostałościami ich większych kuzynów. W przeciwieństwie do większości padlinożerców, są niezwykle agresywni i nie zawahają się zaatakować kogoś, kto niefortunnie ich spotka. Posiadają potężne kończyny, których używają przy szybkim skocznym ataku, zadając ciosy w bezbronną twarz i gardło. Ich największą słabością jest żarłoczny apetyt, zapach śmierci może spowodować u nich szał jedzenia, co zatrzyma ich atak by ucztować na pobliskich resztkach.

Ukryci są strachami nawiedzającymi nasze sny i żyją w dziecięcych koszmarach. Mimo iż, mieszkają na granicy Fizycznych i Eterycznych Światów, gdzie pozostają niewidoczni dla wzroku śmiertelnika, to potrafią szybko się ujawnić i zaatakować tych, którym się ukazali. Metus Occultus i każdy z ich rodzaju, żywi się esencją strachu. Kiedy zostaną ranni to wycofują się z powrotem do Eteru, by się uzdrowić. Należy wspomnieć, co jest bardzo ważne, że nawet gdy nie są widziani, częściowo istnieją w Fizycznym Świecie i dlatego też mogą zostać dosięgnięte czarami i bronią.

W dawnych czasach ludzie ozdabiali budynki kamiennymi demonami, które zostały zaczarowane tak, aby służyły jako strażnicy i obrońcy domostw. Zniekształcone postacie posągów zrobiono po to, aby szydzić i rozzłościć inne demony, które próbowały wejść. Diablo pracował nad metodą ominięcia magii, która chroniła te granitowe posągi i tchnięcia w nie piekielnego życia. Gargulce zostały przebudzone ze swego niewolniczego snu i zwróciły się przeciwko tym, których miały chronić. Naturalnie pozostawione posągi natychmiast zostały zniszczone, lecz wiele Signum uciekło i kontynuuje terror na niewinnych do dnia dzisiejszego.

Sztuka ożywiania kamienia pozwala tym bestiom wyleczyć rany, których doznali, dlatego też jeśli nie można ich uniknąć, należy walczyć z nimi do momentu, aż będą martwe. Nie pozwól im uciec, gdyż wkrótce powrócą w pełni sił.