Wojownicy z ziem Khanduras są dobrze wyszkoleni we władaniu wszelakimi rodzajami broni. Możemy ich spotkać wszędzie tam, gdzie toczy się konflikt zbrojny - od szlachetnych paladynów począwszy do pozbawionych wszelkich skrupułów najemników. Wielu tych żądnych przygód ludzi przyłączyło się do armii króla Leorica i wzięło udział w wojnie przeciwko Północnemu królestwu Westmarch. Gdy ognie wojny wypaliły się już do cna, wojownicy ci powrócili do swoich domów i znaleźli własne królestwo tonące w chaosie.

Liczne mroczne plotki o tajemniczej śmierci króla Leorica i źle, które czai się w jego katedrze ściągnęło do Khanduras wielu bohaterów szukających fortuny i sławy. Kilku z tych odważnych ludzi, mimo iż byli ostrzegani przez lud Tristram, zeszło do opanowanego przez chaos labiryntu leżącego w podziemiach starego kościoła. Wszelki słuch o nich zaginął...

Do Tristram nadciągają ciągle nowi wojownicy, i bez względu na to, czy kieruje nimi odwaga, honor, szaleństwo czy żądza zysku, są gotowi stawić czoła wyzwaniu jakie czeka na nich w niezbadanych ciemnościach leżących w głębi ziemi.

Klasa Wojowników jest najsilniejszą i najbardziej odporną z trzech dostępnych klas. Specjalizuje się w bezpośredniej walce, lecz jej słabością jest fakt, że intensywny trening fizyczny nie pozostawił wiele czasu na zdobycie chociaż podstawowej wiedzy magicznej. Wojownicy większość czasu spędzają poza swoimi domami i z dala od cywilizacji, co spowodowało, że posiadają oni wiedzę, jak reperować swoją broń i zbroję, chociaż ich wiedza nie może równać się z talentem kowali.

Siostry Niewidocznego Oka są luźno zorganizowaną i otoczoną wśród ludów zachodu nimbem tajemnicy gildią. Te doskonale wyćwiczone łuczniczki stosują się do starożytnych filozofii Wschodu, które pozwoliły na opanowanie zmysłu "wewnętrznego widzenia", którego używają w walce oraz do unikania niebezpiecznych pułapek. Znane na zachodzie jako Wędrowniczki, Siostry ukrywają swoją przynależność wyglądając jak zwykłe podróżne. Wielu pompatycznych durni zapłaciło straszliwą cenę za swoją próżność i niedocenienie w walce tych kobiet o stalowych nerwach.

Dziwne wydarzenia w Khanduras przyciągnęły także ich uwagę, dlatego też przybyły spoza odległych Wschodnich wydm, by wypróbować swoje umiejętności przeciwko zalegającemu w Tristram złu. Wierzą także, że w ruinach klasztoru Horadrim zdobędą niewyobrażalne bogactwa.

Mimo, iż nie są tak silne w bezpośredniej walce jak Wojownicy, Wędrowniczki są bezwzględnymi mistrzyniami łuku. Uzdolniona siostra może wysłać ku przeciwnikowi istny grad strzał, każdą z nich niedbale wymierzając z doskonałą precyzją. Wewnętrzny szósty zmysł, który wszystkie zdają się posiadać, pozwala im w porę wyczuwać pułapki i pomaga w ich rozbrojeniu.

Chociaż wśród przesądnych i religijnych ziem Zachodu praktykujący sztuki mistyczne budzą strach, wielu magów odbyło pielgrzymkę z dalekiego wschodu, by zobaczyć, jakie zło czycha pod ruinami Katedry w Khanduras. Okryte mgłą tajemnicy Braterstwo Vizjerei, jeden z najstarszych i najpotężniejszych klanów magów Wschodu, wysłało wielu swoich akolitów by obserwowali mroczne wydarzenia dziejące się w Khanduras.

Vizjerei, znani ze swoich jaskrawo ubarwionych 'turinash' - szat sakralnych - mają bezpośredni interes zarówno w zgromadzeniu mocy demonów, jak i ich zabijaniu. Rada starszych Vizjerei ma nadzieję, że ich Akolici poznają tajemnice zła, które rośnie w siłę na Zachodzie, i potrafią je zniszczyć. Wielu wędrownych Magów przyciągnęła także możliwość odkrycia wydawało by się na zawsze utraconych tomów zawierających pradawną wiedzę magiczną.

Większość magii w Khanduras zawarta jest w zaklętych przedmiotach i eliksirach. Magowie Wschodu poznali sztukę rozumienia i rzucania zaklęć bardziej niż pozostałe klasy. O ile początkujący Vizjerei znają tylko podstawowe czary, można spodziewać się, że gdy odkryją nowe formuły magiczne szybko urosną w siłę. Wszyscy Magowie dzięki zdolności czerpania mocy z otoczenia i jej kierunkowania posiadają umiejętność ładowania magicznych lasek.

Nie często zobaczy się mnicha z Braterstwa Konaru. Mówi się, że pochodzą z pustynnej dziczy, na którą ludzi Ci musieli uciec przed najeżdżającymi ich hordami. Doznana porażka sprawiła, że przyrzekli sobie doskonalić sztukę walki. Wskutek braku surowców naturalnych takich jak żelazo, przestali oni polegać na ochronnych pancerzach i nauczyli się walczyć gołymi rękami i za pomocą prostych drewnianych lasek, które stanowiły u nich śmiertelną broń. Skupili się na szybkości i koncentracji. Surowy klimat zmuszał ich do szukania żywności i innych niezbędnych składników w najbardziej niezwykłych miejscach. Z czasem te niezwykłe umiejętności poszukiwawcze spowodowały u nich wykształcenie nadnaturalnego zmysły wzroku.

Plotki głoszą, że na ziemie mnichów spadła mroczna zaraza i wielu z nich zmarło. Na próżno Braterstwo Konaru usiłowało odkryć jej przyczynę. Zdesperowani w poszukiwaniu odpowiedzi, samotni mnisi zaczęli podróżować do innych krain szukając obszarów nawiedzanych przez podobne klęski. Opowieści o złu prześladującym mieszkańców Tristram przyciągnęła uwagę Bractwa.

Mnich jest nadzwyczaj sprawny w walce wręcz. Do perfekcji opanował sztukę władania laską, jednym uderzeniem potrafi razić wielu przeciwników na raz. Mimo to nie jest dobrze wyszkolony we władaniu bronią ostrą i miotaną, a także nie jest przyzwyczajony do noszenia zbroi. Z łatwością pokonuje najsłabszych i średnio uzdolnionych przeciwników, lecz silniejsi mogą się z nim równać. Dzięki swojemu wyjątkowemu wzrokowi wszyscy mnisi mają zdolność bardzo łatwego odnajdywania różnych przedmiotów.